อีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวใน KL ที่น่าสนใจ ก็คือ วัดถ้ำบาตู (Batu Caves) นั่นเองค่ะ ที่นี่เหมาะสำหรับคนที่ชอบท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ หากเบื่อความวุ่นวายในเมือง หรืออยากไปเที่ยวในที่แปลกๆ ใหม่ๆ ก็ลองมาที่นี่ดูค่ะ เดินทางไปไม่ยาก ตามมินมาชมเลยค่ะ
*เปิดทุกวัน เวลา 6:00 - 21:00 น.
*เปิดทุกวัน เวลา 6:00 - 21:00 น.
เนื่องจากถ้ำบาตูนั้น อยู่ไกลจากตัวเมืองไปพอสมควร เพราะฉะนั้น การจะเดินทางไปยังถ้ำบาตูนั้น ต้องไปโดยรถไฟ KTM Comuter ค่ะ โดยจะเริ่มจากสถานี KL Sentral นั่นเอง อย่างที่บอกว่า KL Sentral นั้น คือ "ศูนย์กลางการเดินทางของเมือง KL" ใครที่ไปเที่ยวที่นี่ จะต้องได้มาแวะเวียน KL Sentral ทุกวันแน่ๆ ค่ะ
เดินเข้ามาในสถานี KL Sentral แล้ว ก็มองหาเคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋ว KTM Comuter แบบในภาพนี้ ได้ที่บริเวณชั้น 1 เลยค่ะ
ตั๋วต้องซื้อทีละเที่ยวนะคะ อย่างอันนี้ตั๋วขาไป ราคา 1 ริงกิต ต่อคนค่ะ (10 บาท)
จากนั้นก็มองหาป้ายทางเข้าแบบนี้ค่ะ ใหญ่ชัดเจนทีเดียว เดินผ่านเข้าช่องเล็กๆ นั่นไป โดยสอดตั๋วเข้าไปในเครื่องเท่านั้นเองค่ะ
เข้ามาแล้ว ก็เดินตามป้ายลงบันไดเลื่อนไปข้างล่างแบบนี้เลย
ลงมาก็เจอชานชาลาค่ะ
อย่าลืมดูเส้นทางจากป้ายก่อนนะคะ เพื่อความชัวร์ ว่าเราต้องรอที่ Platform ไหนค่ะ อย่างมินจะไปถ้ำบาตู ก็ต้องขึ้น Platform 3 จะเห็นได้ว่าสถานี Batu Caves นั้น อยู่สถานีสุดท้ายเลยค่ะ
ที่ชานชาลาจะมีป้ายไฟบอกเวลาปัจจุบัน และเวลาที่รถไฟจะมาถึงด้วยค่ะ วันนั้นมินไปช่วงเที่ยงๆ ค่ะ รถไฟจะมาถึงเวลา 12:24 น. และจะใช้เวลาเดินทางไปถึงถ้ำบาตูประมาณ 30 นาทีค่ะ
เนื่องจากไม่ทันได้ถ่ายรูปรถไฟค่ะ เลยมีแค่ภาพเบาะนั่งภายในรถมาให้ชม ว่าจะประมาณนี้ค่ะ
อันนี้ป้ายห้ามในรถไฟ มี "ห้ามจูบ" ด้วย อิอิ
พอมาถึงแล้วก็เดินลงบันไดตามทางไปเรื่อยๆ เลยค่ะ ไม่ต้องกลัวหลง มีเพื่อนร่วมทางเยอะจ้า
จากนั้นก็จะโผล่ออกมาเจอเขาแบบนี้ค่ะ ถึงแล้ววววว
ปากทางเข้า จะมีคนอินเดียตั้งโต๊ะเพนท์เฮนน่าอยู่ ซึ่งมินเป็นคนที่ชอบเฮนน่ามากค่ะ เพราะฉะนั้นก็เลยจัดไปค่ะ ^^ ราคาก็มีหลายแบบตามแต่ความยากง่ายของลาย ซึ่งจะมีสมุดภาพไว้ให้เราเลือกดูเหมือนที่ข้าวสารแหละค่ะ เริ่มต้นที่ 5 ริงกิต แบบของมิน ถูกมากๆๆๆๆๆ
ใช้เวลาเพนท์ไม่กี่นาทีก็เสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ ตอนเพนท์มินต้องถอดแหวนออกก่อน เขาเห็นแหวนปุ๊บก็รีบถามเลยค่ะว่าซื้อมาจากที่ไหน มินเลยบอกไปว่าที่ประเทศไทยบ้านมินเอง ถ้าใครที่นับถือพระพิฆเนศแบบมิน เห็นแล้วจะทราบเลยว่า นี่คือ แหวนโอห์ม นั่นเองค่ะ ^^ จริงๆ มินบูชามาจากวัด เมื่อครั้งไปไหว้พระพิฆเนศองค์นอนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยค่ะ
มาดูลายของเพื่อนมินกันบ้าง (มือทางขวา) ราคา 5 ริงกิตเช่นกัน ถามว่าอยู่ได้นานกี่วัน จริงๆ เขาบอกว่าประมาณ 1 สัปดาห์ค่ะ แต่มินเป็นคนเหงื่อออกเยอะ บวกกับอากาศที่นั่นร้อน เหงื่อออกมากเลยทำให้อยู่ไม่ทน แค่ประมาณ 3 วันเท่านั้นเอง ส่วนเพื่อนมินนั้นอยู่ได้ประมาณสัปดาห์นึงตามที่เขาบอกมาค่ะ ใครชอบเฮนน่าก็ไปเพนท์กันเล่นๆ ได้นะคะ ราคาไม่แพงเลยล่ะ (ถ้าข้างในจะแพงกว่าค่ะ แถมคนเยอะด้วย)
เพนท์กันเรียบร้อย ก็ไปเดินชมความงามของวัดถ้ำบาตูกันดีกว่าค่ะ ที่เรียกว่าวัดนั้น เพราะว่าที่นี่เป็นศาสนสถานฮินดูนั่นเองค่ะ และที่นี่ถึงกับได้รับการขนานนามว่า UNSEEN in Malaysia เลยล่ะค่ะ เรียกได้ว่า ถ้ามาเที่ยวที่มาเลเซียแล้ว ก็ควรจะแวะมาที่นี่เป็นอย่างยิ่ง
เมื่อเดินผ่านพ้นประตูทางเข้ามา จะเจอกับรูปปั้นของหนุมานเฝ้าอยู่ด้านหน้า ก็บอกแล้วว่าที่นี่มีลิงเป็นเจ้าของถ้ำค่ะ
เราไปดูบรรยากาศรอบๆ ก่อนจะขึ้นไปยังถ้ำกันค่ะ วันนั้นอากาศขมุกขมัว เพราะว่ามีฝนตกปรอยๆ ตอนที่มาถึง อยู่มาเลเซียฝนตกเป็นเรื่องปกติมากๆ ค่ะ
บริเวณด้านนอกถ้ำ จะมีนกพิราบเยอะแยะเต็มไปหมดเลยค่ะ แอบเก็บภาพมาตัวนึง
เดินมาอีกนิดนึงก็จะเจอรูปปั้นของพระขันธกุมารสีทองอร่ามแบบนี้ค่ะ รูปปั้นนี้มีความสูงถึง 42.7 เมตร และสร้างเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2549 และวัดถ้ำบาตูนี้ ชาวฮินดูก็สร้างขึ้นเพื่ออุทิศถวายแด่พระขันธกุมารนั่นเอง
ชาวอินเดียเขาจะเรียกพระขันธกุมารว่า Lord Murugan หรือ พระมุรุกันค่ะ ซึ่งพระขันธกุมารนี้เป็นโอรสองค์ที่สองของพระศิวะ และพระแม่อุมาปารวตี และเป็นน้องของพระพิฆเนศ ตอนกำเนิดมามีหกพระพักตร์ แต่ละพระพักตร์เป็นตัวแทนถึง ความฉลาด พละกำลัง ความร่ำรวย ชื่อเสียง ความเทียงธรรม และ พลังแห่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ใครได้กราบไหว้และบูชาพระองค์ ก็จะได้รับพรทั้ง 6 ประการ คนอินเดียจึงมักจะมาไหว้ขอพรที่นี่ค่ะ
เห็นบันไดสูงๆ มั้ยคะ นี่ล่ะค่ะเส้นทางที่จะพาเราขึ้นไปถึงบนถ้ำ ต้องบอกว่าสูงมากทีเดียว และบันไดนี้มีด้วยกันทั้งหมด 272 ขั้นด้วยกันค่ะ
ตอนแรกมินก็ลังเล เพราะแลดูว่าสังขารตัวเองจะไม่ไหว แต่ก็นะ ดั้นด้นมาถึงที่นี่แล้ว ไม่เดินขึ้นไปก็เหมือนมาไม่ถึงแหละค่ะ เพราะฉะนั้นจึงตัดสินใจ เอาก็เอาวะ 555555
เดินขึ้นมาได้ไม่กี่ขั้น ก็ลองหันไปถ่ายรูป จะเห็นด้านหลังของพระขันธกุมารแบบนี้ค่ะ
กลั้นใจเดินต่อมาเรื่อยๆ แล้วหันหลังกลับไปถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ได้มุมที่สูงขึ้นค่ะ มองลงไปทุกอย่างเล็กไปหมด แถมเห็นเมืองระยะไกลๆ ด้วย สวยทีเดียว
หลังจากนี้มินก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินอย่างเดียวแล้วล่ะค่ะ ไม่ได้หยิบกล้องออกมาถ่ายอะไรอีก เพราะว่าลิงวิ่งขึ้นลงบันไดกันให้ว่อน! แล้วมินก็กลัวลิงมาก >.< เดินไปกลัวไปผวาไป ตลกตัวเองสุดๆ เลยล่ะค่ะ แถมกรี๊ดดังด้วยตอนที่ลิงกระโดดมาดึงจะเอาพวงกุญแจที่ห้อยอยู่ที่กระเป๋ากล้องของมิน แนะนำว่าใครกลัวลิงแต่อยากขึ้นไป พยายามอย่าถือหรือมีอะไรที่ตัวแล้วเคลื่อนไหวไปมานะคะ ลิงชอบค่ะ
เดินขึ้นมาถึงปากถ้ำแบบเหนื่อยหอบ ขางี้สั่นไปหมด ถามว่าเหนื่อยมั้ย ตอบเลยว่ามากกกกกกกกกก ขนาดฝรั่งผู้ชายร่างใหญ่ ยังเดินไป หยุดไป หอบไปเลยค่ะ นับประสาอะไรกะมินล่ะเนอะ
พอเดินเข้าไปในถ้ำ น้ำตาจะไหลเลยค่ะ เพราะมันยังไม่สิ้นสุดเท่านี้ ยังคงมีบันไดที่จะพาเราขึ้นไปยังสถานที่สักการะอีก TT_TT
และที่ข้างบนนั้น ก็มากมายไปด้วยลิงค่ะ สารภาพว่ามินไม่ได้เดินขึ้นไปค่ะ บอกตรงๆ กลัวววว ใจไม่สู้ค่ะ เหนื่อยไม่กลัว แต่กลัวลิงนี่ล่ะค่ะ เยอะจริงอะไรจริงค่ะข้างบน เลยส่งเพื่อนขึ้นไปแทน ส่วนมินยืนรอและขอพรที่ด้านล่างแทน ^^"
เห็นน้องลิงมั้ยคะ
ระหว่างรอเพื่อนก็ถ่ายรูปในถ้ำไปเรื่อยๆ ในถ้ำนี้ก็ยังคงมีทวยเทพของฮินดูอยู่ด้วยล่ะค่ะ
พอสักการะกันเสร็จเรียบร้อย ก็ได้เวลาเดินลงกลับไปแล้วล่ะค่ะ ขาลงไมเหนื่อยเท่าขาขึ้น แต่มินก็แทบจะวิ่งเลยล่ะ เพราะกลัวลิงสุดๆ อยากไปให้พ้นจากตรงนี้ >.<
พอลงมาถึงด้านล่างได้ ก็หายใจโล่งเลยล่ะค่ะ ถ้าใครไม่กลัวลิงแนะนำว่าให้ลองมาสักครั้งนะคะ มินขอท้าให้คุณเดินขึ้นไปด้านบน 5555 หรือถ้ากลัวลิงแบบมิน ก็กลั้นใจเดินขึ้นไปดูค่ะ ให้รู้ว่า UNSEEN in Malaysia ได้ประจักษ์แก่สายตาของเราเรียบร้อยแล้ว ^^
ส่วนขากลับนั้น ก็เดินไปที่สถานีรถไฟที่เรามา แล้วก็ซื้อตั๋วได้ที่เคาน์เตอร์ในภาพเลยค่ะ
ตั๋วขากลับนั้น จะราคาไม่เท่าขามานะคะ ขากลับจะราคา 2 ริงกิต (20 บาท) ต่อคน และเราก็จะนั่งกลับไปที่ KL Sentral ที่เดิมค่ะ
ครั้งหน้า ออกนอกเมืองไปเที่ยวเมืองใหม่ "ปุตราจายา" กันบ้างค่ะ
